De vergeten oorlogsdode Hilvert Doornkamp

Foto archief familie Doornkamp

Het oorlogsdagboek van Trijntje Boven

Familiebezit

Foto: Ties Groenewold - Oorlogsmuseum Middelstum

De strijd in Nieuwolda duurt drie uur

Duitse soldaten bij de kazematten in Nieuwolda

Foto: Ties Groenewold - Oorlogsmuseum Middelstum

Stichting Oorlogsverhalen Nieuwolda

Stichting Oorlogsverhalen Nieuwolda heeft als doel het in woord en beeld brengen van herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog, die verbonden zijn aan Nieuwolda (of met het verzet in de gemeente Oldambt).

Boeken

Een doos vol verdriet

Het gezicht van het verzet in het Oldambt.

Dorp in oorlogstijd

Verhalen over verzet, verraad, verschrikking en verlies.

Een doos vol verdriet

Verzetsmensen gaven in de Tweede Wereldoorlog hún leven voor óns leven zonder oorlog.

In de gemeente Oldambt (Groningen) stonden tientallen op om ieder op hun eigen manier de Duitse bezetter te bestrijden. Verschillenden van hen kregen na de oorlog een eerbetoon in de vorm van een straatnaam. Maar een naam is maar een naam. Wie waren zij? Wat dreef hen?

Dit boekje haalt de Oldambtster verzetsmensen uit de anonimiteit en geeft hun een gezicht. zodat nu voor altijd in het collectieve geheugen gegrift staan.

"Staat u mij toe...", zegt Driegen en richt zijn blik op de landwachters. Met een onzekere glimlach keert hij zich naar zijn gezin en zegt: "Alles komt in orde, maken jullie je geen zorgen." aldus Driegens kleindochter Karin Driegen .

Jan Driegen, douanechef en verzetsman

Bad Nieuweschans, 1898-1945

Dorp in oorlogstijd

Hoe onderging een doorsnee Gronings dorp de oorlogstijd? Wat speelde zich op die paar vierkante kilometers af? Verzet? Verraad? Verschrikking? Verlies?

Nieuwolda, dorp in Oldambt, vocht tussen 1940 en 1945 zijn eigen kleine oorlog.

Dit boekje schetst een beeld van een dorp in oorlogstijd aan de hand van getuigenissen, dagboeken en persoonlijke herinneringen. Vijf jaar leven tussen hoop en angst.

Trijntje Boven zwerft met tientallen andere gevluchte dorpelingen twee weken door het polderland en schrijft in haar dagboek: “En maar wachten op de bevrijding of de dood! Het schijnt wel een eeuwigheid te duren.”

Trijntje Boven

Trijntje houdt een dagboek bij tijdens de oorlog.

Omgekomen vliegenier Lenny Calderwood schreef laatste brief naar huis

Omgekomen vliegenier Lenny Calderwood schreef laatste brief naar huis Na afloop van de 4 mei herdenking 2024 overhandigde Arie J.Koortens…

Verder lezen

Boekpresentatie 'Een doos vol verdriet'

Het gezicht van het verzet in het Oldambt. Het Oldambt (Groningen) telt 26 straten die vernoemd zijn naar verzetsmensen. Het…

Verder lezen

Aan het eind van zijn Herinneringen, opgetekend in 1999, tikt hij op een oude Remingtonschrijfmachine een bekentenis waarom hij zijn gevangenschap en de oorlogsjaren opgeschreven heeft: “Dit boekje is verschenen op aanraden van een psychiater. Ik werd aangemoedigd door mijn dochter Tineke. Ik had nl. last van belevenissen uit het verleden. Wie ooit tussen prikkeldraad heeft gezeten wordt soms ’s nachts angstig wakker. Badend in het zweet. Mij werd aangeraden dit van me af te schrijven en ik kan wonder boven wonder mededelen dat ik van die angsten ben bevrijd. Voor mij is dit boekje een zegen.”

Remmo Georgius

Remmo op 87-jarige leeftijd

De bunker

Het is niet meer dan een betonnen bak, 3,5 bij 1,6 meter. Langwerpig, aan het zicht onttrokken door essen en half weggestopt onder een aarden wal. Een relikwie uit oorlogstijd, een schuilbunker, aangelegd door de bewoners van toen. Achttien meter uit de achtergevel van Hoofdstraat 119 in Nieuwolda valt het restant uit de jaren 40-45 amper op.

Deze schuilplaats is nog het enige restant dat in Nieuwolda als tastbaar bewijs overbleef uit die oorlogsjaren. De twee kazematten (bunkers) bij de brug over het Termunterzijldiep zijn opgeblazen en met de grond gelijk gemaakt. Niets herinnert meer aan de strijd die hier geleverd is. In enkele huizen nabij de brug zoals eetcafé De Brug, v/h pand Klei, zijn nog kogelgaten zichtbaar.

Derk Grimmenga schrijft op 1 februari 1942 in zijn dagboek: "Heel veel leed heeft ons volk den laatsten tijd moeten dragen en ook is er veel bloed gevloeid doch indien er na afloop van deze oorlog een wereld kon worden opgebouwd waarin het uit was met het politiek gekonkel dan zou er veel zijn goedgemaakt."

Derk Grimmenga

Derk houdt een dagboek bij tijdens de oorlog.

Over ons

De bunker maakte de bewoners van het pand, Klaas Bellinga en Sabine Kokee, nieuwsgierig. Samen met buurman, oud-journalist Cees Stolk, gingen ze op zoek naar het verhaal achter deze bunker. Zo ontstond het plan voor het eerste boek ‘Dorp in oorlogstijd’.

Oprichting Stichting

Cees, Klaas en Sabine deelden hun ideeën met dorpsgenoot Tim van Bostelen en samen richten ze de stichting Oorlogsverhalen Nieuwolda op die zich inzet om de bunker toegankelijk te maken voor publiek.

Boek ‘Dorp in oorlogstijd’

In april 2022 verscheen het boek ‘Dorp in oorlogstijd’, geschreven door Cees Stolk en mede mogelijk gemaakt door de stichting in samenwerking met uitgeverij Leuker.nu (Nieuwolda). In april 2024 verscheen het tweede boek ‘Een doos vol verdriet’ dat de mensen van het verzet in de gemeenste Oldambt een gezicht geeft.

Onze dank gaat uit naar iedereen die zo openhartig zijn of haar verhaal heeft gedeeld en dagboeken, brieven en foto’s aan ons beschikbaar heeft gesteld.

We hadden nooit kunnen bedenken dat er zo nabij – in Oekraïne – een oorlog zou woeden op het moment van verschijnen van het eerste boek in 2022… en dat die oorlog helaas nog steeds voortduurt bij het verschijnen van ons tweede boek in 2024…

Stichting Oorlogsverhalen Nieuwolda

Doel van de stichting Oorlogsverhalen Nieuwolda is het in woord en beeld brengen van herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog, die verbonden zijn met Nieuwolda (of met het verzet in de gemeente Oldambt), in het bijzonder door het realiseren en onderhouden van een ontmoetingsplaats en herinneringslocatie bij de bunker aan de Hoofdstraat 119 in Nieuwolda.